Nieuwsbericht

‘Uiteraard hebben we vaste begeleiders hier, maar ook diverse vrijwilligers. En die extra handen zijn goud waard,’ vertelt Joke van de Kleut die tegenover mij zit. In een aangenaam najaarszonnetje hebben we plaatsgenomen aan een houten picknicktafel naast de pluktuin van de prachtig gelegen zorgboerderij aan de Friesesteeg in Achterberg, waar Joke sinds drie jaar locatiemanager is. Ik moet haar bekennen dat ik niet eens van het bestaan wist van deze zorgboerderij. De Friesesteeg gebruik ik normaliter alleen om binnendoor naar Wageningen te rijden. ‘Er staat ook geen groot bord langs de weg, dat klopt,’ antwoordt Joke mij. ‘Dat is een bewuste keuze.’De boerderij hoort bij De Schutse, een kleine, landelijk opererende, gehandicaptenzorgorganisatie met onder andere de hoofdvestiging in Kesteren. Ik ben benieuwd hoe de zorgboerderij hier ontstaan is.

‘Wacht maar even,’ zegt Joke, en roept een man die in een geruit shirt en groene werkbroek langsloopt. ‘Dit is Gert van Yperenburg, die kan je van alles vertellen over de boerderij hier.’ ‘Ja dat klopt, ik ben hier geboren en opgegroeid,’ vertelt Gert. ‘De boerderij heette ’t Ouderserf. We hadden hier koeien, varkens en kippen, tot mijn vader wegviel een jaar of tien geleden. Er moest een hoop opgeknapt worden aan de boerderij en mijn broer zag dat niet zitten. Het zou een grote investering eisen waar jarenlang hard voor gewerkt zou moeten worden om het terug te verdienen. Hij besloot om een andere baan te zoeken. Tegelijkertijd kwam De Schutse met de vraag of ze de boerderij mochten kopen om er een zorgboerderij van te maken. Het was een lastige beslissing, maar uiteindelijk heeft mijn moeder besloten om het zo maar te doen. Zij woont nu in het dorp hier en ik in Opheusden, maar vier dagen in de week ben ik hier om op de boerderij te werken. Het was zeker wennen in het begin, al die veranderingen, maar nu vind ik het prima zo.’

Het hele terrein van de zorgboerderij in Achterberg beslaat ongeveer tweeënhalve hectare. Er zijn drie gebouwen waar zo’n 20 vaste bewoners hun plek hebben gevonden. Daarnaast komen er ook dagelijks anderen die hier hun dagactiviteit hebben. Elke werkdag zijn er 5 groepen van 6 of 7 mensen aan het werk. ‘We proberen iedereen werk te laten doen waar men zelf voor kiest,’ vertelt Joke. ‘Dat kan bijvoorbeeld in de moestuin zijn of helpen bij de verzorging van de dieren. Maar er zijn ook activiteiten binnenshuis, zoals inpak- of sorteerwerk. Iedereen hier heeft zo zijn eigen voorkeuren en deels is het natuurlijk afhankelijk van de beperking die men heeft.’

We maken een wandeling over het terrein en door de gebouwen. In het nieuwste gebouw zijn er verschillende ruimtes waar groepjes aan het werk zijn, maar er is ook een koffiekamer en een ruimte om even te rusten en bij te komen als men overprikkelt raakt. Verderop in het gebouw zijn kamers van bewoners. Een van de deuren staat open en een jongeman hangt in een bureaustoel achter een computer waarop hij een tractor simulator-spel speelt. ‘Mogen we even binnen kijken, Kees?’ vraagt Joke hem. ‘Ja hoor, geen probleem,’ antwoordt hij, terwijl hij onverstoord op zijn scherm een tractor op volle snelheid over een donkere landweg rijdt. De ruime kamer heeft een zit- en slaapgedeelte, een flinke badkamer en een eigen keukentje om zelf te kunnen koken.
‘Ik kook zelf een keer per week, het liefst veel vlees,’ vertelt Kees desgevraagd. ‘De andere dagen eet ik mee met de keuken. Dat is ook prima eten.’ ‘De Schutse is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten in Nederland,’ vertelt Joke, wanneer ze even later weer in het zonnetje verder gaat met haar verhaal. ‘Aan sommige huisregels die we hier hanteren kun je dat terugzien, maar uiteraard is iedereen welkom hier.’

De nieuwe trots van de boerderij is de pluktuin, waar een ieder die dat wil verse bloemen kan plukken en voor slechts een paar euro mee naar huis mag nemen. Ook is er een nieuw klein tuinhuisje dat dienst doet als theehuis, compleet met een gezellig terras. ‘Zo hopen we dat er wat vaker mensen langskomen om een bos bloemen hier te plukken, of gezellig een kop thee te drinken,’ gaat Joke door. ‘Daardoor proberen we ook wat meer bekendheid te krijgen, wat wellicht weer nieuwe vrijwilligers oplevert. Iedereen is welkom als vrijwilliger, ook al is het maar een ochtend of middag in de week.’ Onder de indruk van het prachtige werk dat hier gedaan wordt in de gehandicaptenzorg, en met een bosje vers geplukte bloemen naast me op de stoel, rijd ik een ervaring rijker weer terug naar huis.

Wilt u ook eens een bos verse bloemen gaan plukken of een kop koffie of thee drinken bij De Schutse in Achterberg? Of heeft u interesse in vrijwilligerswerk op de zorgboerderij? Rijd gerust langs: Friesesteeg 15 in Achterberg. Uw komst wordt gewaardeerd.

Geschreven door: Eric Jan van Dorp | Facebookgroep Rhenen Nieuw en Veenendaal